ചിതകൾ പറയുന്നത്

കണ്ണുനീർ പെയ്ത്തുകളല്ല റീത്തുകൾ,

കപട സ്നേഹം നിറച്ചിളിക്കും പല്ലുകൾ.

തണുത്തു വിറച്ചു നീ കിടുകിടുത്ത നാൾ നിന്നെ മറന്നവർ,

വിശന്നൊരൂണിനായലഞ്ഞ നാൾ നിന്നെയറിയാത്തവർ, രോഗഗ്രസ്തനായിഞ്ചിഞ്ചായ്‌ നീ മറയുന്നതറിഞ്ഞതായി നടിക്കാത്തവർ, തനിച്ചെന്ന തോന്നലിൽ നീ നീറി ദഹിച്ചതറിയാത്തവർ.

കൂട്ടമായൊരു ദിനമവരെത്തി നിന്റെ മേൽ,

കടുത്ത ദുഃഖമഭിനയിച്ചു വെക്കുമീ റീത്തുകൾ ,

നനുത്ത ചാരത്തിനരികെ കടുത്ത വർണങ്ങൾ.

മാറ്റിനിർത്താൻ പണിത മതിലുകൾ , മറവികൾ.

കണ്ണുനീർ പെയ്ത്തുകളല്ല റീത്തുകൾ,

കപടനാട്യത്തിന്നിളിച്ച പല്ലുകൾ.

( പറയാൻ കൊതിക്കവേ... സീക്കെയാർ ? )