64 വയസ്സുള്ള ഒരു വിരമിച്ച അധ്യാപകന് സൈക്കോളജിയിൽ എംഎ ബിരുദം തികച്ചും ഉപയോഗപ്രദമാകും, പല തരത്തിൽ അത് പ്രത്യേകിച്ച് സമ്പന്നമാക്കും! കാരണം ഇതാ:
1. വ്യക്തിഗത സമ്പുഷ്ടീകരണവും ബൗദ്ധിക ഉത്തേജനവും:
മനുഷ്യ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ധാരണ: ഒരു അധ്യാപകനെന്ന നിലയിൽ, എല്ലാ പ്രായത്തിലുമുള്ള ആളുകളെ നിരീക്ഷിക്കാനും അവരുമായി ഇടപഴകാനും നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കരിയർ ചെലവഴിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആളുകൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് അവർ എങ്ങനെ പെരുമാറുന്നത്, അവർ എങ്ങനെ പഠിക്കുന്നു, വികസിക്കുന്നു, ഇടപഴകുന്നു എന്നിവ മനസ്സിലാക്കാൻ സൈക്കോളജിയിൽ എംഎ ബിരുദം ഒരു സൈദ്ധാന്തികവും ശാസ്ത്രീയവുമായ ചട്ടക്കൂട് നൽകും. ഇത് അവിശ്വസനീയമാംവിധം ആകർഷകവും സംതൃപ്തിദായകവുമാകും.
സ്വയം അവബോധവും വ്യക്തിഗത വളർച്ചയും: മനഃശാസ്ത്രം പഠിക്കുന്നത് പലപ്പോഴും സ്വന്തം ചിന്താ പ്രക്രിയകൾ, വികാരങ്ങൾ, പ്രചോദനങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതൽ സ്വയം അവബോധത്തിലേക്കും ധാരണയിലേക്കും നയിക്കുന്നു. ജീവിതത്തിലെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ പോലും ഇത് ഗണ്യമായ വ്യക്തിഗത വളർച്ചയ്ക്ക് കാരണമാകും.
വാർദ്ധക്യത്തെ മനസ്സിലാക്കൽ: പല മനഃശാസ്ത്ര പരിപാടികളിലും വാർദ്ധക്യം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ആയുസ്സ് ഉൾക്കൊള്ളുന്ന വികസന മനഃശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മൊഡ്യൂളുകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. നിങ്ങൾക്കും നിങ്ങളുടെ സമപ്രായക്കാർക്കും വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ മാനസിക വശങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിലപ്പെട്ട ഉൾക്കാഴ്ചകൾ നൽകാൻ ഇത് സഹായിക്കും.
2. നിലവിലുള്ള കഴിവുകളും അറിവും വർദ്ധിപ്പിക്കൽ:
മെച്ചപ്പെട്ട ആശയവിനിമയം: ഫലപ്രദമായ ആശയവിനിമയം, സജീവമായ ശ്രവണം, സഹാനുഭൂതി എന്നിവയ്ക്ക് മനഃശാസ്ത്രം പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു. അധ്യാപകരിൽ ഇതിനകം തന്നെ ശക്തമായിരിക്കുന്നതും എന്നാൽ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്നതുമായ കഴിവുകളാണ് ഇവ.
മികച്ച ബന്ധങ്ങൾ: മനഃശാസ്ത്ര തത്വങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വ്യക്തിബന്ധങ്ങളെ (കുടുംബം, സുഹൃത്തുക്കൾ) കൂടുതൽ ഉൾക്കാഴ്ചയോടെയും ഫലപ്രാപ്തിയോടെയും നയിക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായിക്കും.
സാമൂഹിക ചലനാത്മകത മനസ്സിലാക്കൽ: കുടുംബ ഇടപെടലുകൾ മുതൽ സമൂഹ പങ്കാളിത്തം വരെ, ഗ്രൂപ്പ് ചലനാത്മകതയെയും സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളെയും നന്നായി മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള ഉപകരണങ്ങൾ മനഃശാസ്ത്രം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു.
3. ഇടപെടലിനും സംഭാവനയ്ക്കുമുള്ള പുതിയ വഴികൾ (വളണ്ടിയർ അല്ലെങ്കിൽ പാർട്ട് ടൈം):
64 വയസ്സിൽ ഒരു മുഴുവൻ സമയ കരിയർ മാറ്റം പ്രാഥമിക ലക്ഷ്യമായിരിക്കില്ലെങ്കിലും, സൈക്കോളജിയിൽ എംഎ ഒരു അർത്ഥവത്തായ ഇടപെടലിനുള്ള വാതിലുകൾ തുറക്കും:
കൗൺസിലിംഗ്/മെന്ററിംഗ് (അനൗപചാരിക അല്ലെങ്കിൽ വളണ്ടിയർ): നിങ്ങളുടെ അധ്യാപന പരിചയവും മനഃശാസ്ത്രപരമായ അറിവും ചേർന്ന് യുവതലമുറകൾക്കും, ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് വിരമിച്ച വ്യക്തികൾക്കും പോലും ഒരു മികച്ച അനൗപചാരിക കൗൺസിലറോ ഉപദേഷ്ടാവോ ആയി നിങ്ങളെ മാറ്റും.
കമ്മ്യൂണിറ്റി വർക്ക്: പല എൻ‌ജി‌ഒകളും കമ്മ്യൂണിറ്റി സംഘടനകളും, പ്രത്യേകിച്ച് ഇന്ത്യയിൽ, മാനസികാരോഗ്യ അവബോധം, വയോജന പരിചരണം അല്ലെങ്കിൽ വിദ്യാഭ്യാസ പിന്തുണ എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. സൈക്കോളജിയിൽ എംഎ ഒരു നിങ്ങൾക്ക് അത്തരം സംരംഭങ്ങളിൽ ഗണ്യമായ സംഭാവന നൽകാൻ പ്രാപ്തരാക്കും, ഒരുപക്ഷേ ഒരു സന്നദ്ധപ്രവർത്തകന്റെയോ പാർട്ട് ടൈം കൺസൾട്ടിംഗ് റോളിലോ.
വിദ്യാഭ്യാസ കൺസൾട്ടിംഗ്/പാഠ്യപദ്ധതി വികസനം: നിങ്ങളുടെ അധ്യാപന പശ്ചാത്തലത്തിൽ, നിങ്ങൾക്ക് വിദ്യാഭ്യാസ പരിപാടികളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് സാമൂഹിക-വൈകാരിക പഠനം, കുട്ടികളുടെ വികസനം അല്ലെങ്കിൽ മുതിർന്നവരുടെ പഠന തത്വങ്ങൾ എന്നിവയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നവയിൽ, ഇപ്പോൾ മനഃശാസ്ത്രപരമായ ഉൾക്കാഴ്ചകളാൽ സമ്പുഷ്ടമാണ്.
പിന്തുണാ ഗ്രൂപ്പുകൾ: പ്രായമായവർ, പരിചരണകർ, അല്ലെങ്കിൽ ജീവിത പരിവർത്തനങ്ങൾ നേരിടുന്ന വ്യക്തികൾ എന്നിവർക്കായുള്ള പിന്തുണാ ഗ്രൂപ്പുകളെ നിങ്ങൾക്ക് സുഗമമാക്കാനോ സംഭാവന ചെയ്യാനോ കഴിയും, മനുഷ്യ വികാരങ്ങളെയും നേരിടൽ സംവിധാനങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ ഗ്രാഹ്യം പ്രയോജനപ്പെടുത്താം.
എഴുത്ത്/ബ്ലോഗിംഗ്: നിങ്ങളുടെ അധ്യാപന അനുഭവവും മനഃശാസ്ത്രപരമായ വീക്ഷണങ്ങളും സംയോജിപ്പിക്കുന്ന വിഷയങ്ങളിൽ ലേഖനങ്ങളോ ബ്ലോഗോ എഴുതി നിങ്ങളുടെ ഉൾക്കാഴ്ചകൾ പങ്കിടുക.
ഗവേഷണം: നിങ്ങൾക്ക് അക്കാദമിക് പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ, വിദ്യാഭ്യാസം, വാർദ്ധക്യം അല്ലെങ്കിൽ സമൂഹ ക്ഷേമം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയങ്ങളിൽ ഗവേഷണത്തിൽ ഏർപ്പെടാനും കഴിയും.
4. മാനസികാരോഗ്യത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള തെറ്റിദ്ധാ രണകളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യൽ:
ഇന്ത്യയിൽ, മാനസികാരോഗ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഇപ്പോഴും പ്രധാന തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ഉണ്ട് . മനഃശാസ്ത്ര ബിരുദമുള്ള ഒരു ബഹുമാന്യനായ വിരമിച്ച അധ്യാപകൻ എന്ന നിലയിൽ, നിങ്ങൾക്ക് മാനസിക ക്ഷേമത്തിനായുള്ള ശക്തമായ ഒരു വക്താവാകാൻ കഴിയും, സംഭാഷണങ്ങൾ സാധാരണ നിലയിലാക്കാനും പിന്തുണ തേടുന്നതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു.
പരിഗണിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ:
പ്രചോദനം: നിങ്ങളുടെ പ്രാഥമിക പ്രചോദനം ബൗദ്ധിക ജിജ്ഞാസയാണോ, വ്യക്തിഗത വളർച്ചയാണോ, അതോ സംഭാവനയുടെ പുതിയ വഴികൾക്കായുള്ള ആഗ്രഹമാണോ? എല്ലാം സാധുവായ കാരണങ്ങളാണ്.
സമയ പ്രതിബദ്ധത: 2 വർഷത്തെ എംഎ കൈകാര്യം ചെയ്യാനാകുമെങ്കിലും, ആവശ്യമായ അക്കാദമിക് കാഠിന്യവും സമയ പ്രതിബദ്ധതയും പരിഗണിക്കുക.
പ്രായോഗിക പ്രയോഗം vs. സിദ്ധാന്തം: കൂടുതൽ സൈദ്ധാന്തിക എംഎയാണോ അതോ പ്രായോഗിക പ്രയോഗങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ഒന്നാണോ നിങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്ന് തീരുമാനിക്കുക (ഉദാ. കൗൺസിലിംഗ്, ലൈസൻസുള്ള ഒരു സൈദ്ധാന്തികനാകുന്നതിന് സാധാരണയായി എംഎയ്ക്ക് ശേഷം കൂടുതൽ മേൽനോട്ടത്തിലുള്ള പരിശീലനം ആവശ്യമാണ്).
സാമ്പത്തിക നിക്ഷേപം: ട്യൂഷൻ ഫീസും ബിരുദവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റ് ചെലവുകളും ഘടകമാക്കുന്നു.
ഊർജ്ജ നിലകൾ: പല മുതിർന്ന പൗരന്മാരും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം വിജയകരമായി പിന്തുടരുമ്പോൾ, ഒരു ബിരുദാനന്തര ബിരുദ പ്രോഗ്രാമിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് നിങ്ങൾക്ക് ഊർജ്ജവും ഉത്സാഹവും ഉണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കുക.
ഉപസംഹാരമായി, 64 വയസ്സിൽ മനഃശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം, പ്രത്യേകിച്ച് വിരമിച്ച ഒരു അധ്യാപകന്, വ്യക്തിപരമായ സമ്പുഷ്ടീകരണം, ബൗദ്ധിക ഉത്തേജനം, കൗൺസിലിംഗ്, കമ്മ്യൂണിറ്റി വർക്ക്, അല്ലെങ്കിൽ അഡ്വക്കസി തുടങ്ങിയ മേഖലകളിൽ അർത്ഥവത്തായ സംഭാവനകൾ നൽകുന്നതിനുള്ള വാതിലുകൾ തുറക്കൽ എന്നിവയ്ക്ക് വളരെയധികം വിലപ്പെട്ടതാണ്. പരമ്പരാഗത "കരിയർ മാറ്റ"ത്തെക്കുറിച്ചല്ല, മറിച്ച് പുതിയൊരു കൂട്ടം ശക്തമായ ഉൾക്കാഴ്ചകൾ ഉപയോഗിച്ച് നിങ്ങളുടെ വിശാലമായ ജീവിതാനുഭവം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് ഇത്.
മനഃശാസ്ത്രം പഠിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യം വരാമോ?
തീർച്ചയായും, മനഃശാസ്ത്രം പഠിക്കുമ്പോൾ പോലും ദേഷ്യം തോന്നുന്നത് തികച്ചും സാധാരണമാണ്. മനഃശാസ്ത്രം പഠിക്കുന്നത് മാന്ത്രികമായി മനുഷ്യ വികാരങ്ങളിൽ നിന്ന് നിങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കുന്നില്ല. വാസ്തവത്തിൽ, അത് നിങ്ങളുടെ കോപത്തെയും അതിന്റെ സൂക്ഷ്മതകളെയും കുറിച്ച് നിങ്ങളെ കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരാക്കിയേക്കാം. (ശബ്ദത്തിലോ വികാരത്തിലോ അർത്ഥത്തിലോ രൂപത്തിലോ ഉള്ള സൂക്ഷ്മമായ അല്ലെങ്കിൽ നേരിയ വ്യത്യാസം.)
An MA in Psychology can absolutely be useful for a 64-year-old retired teacher, and in many ways, it can be particularly enriching! Here's why:
1. Personal Enrichment and Intellectual Stimulation:
- Deeper Understanding of Human Behavior: As a teacher, you've spent your career observing and interacting with people of all ages. An MA in Psychology would provide a theoretical and scientific framework to understand why people behave the way they do, how they learn, develop, and interact. This can be incredibly fascinating and fulfilling.
- Self-Awareness and Personal Growth: Studying psychology often leads to greater self-awareness and understanding of one's own thought processes, emotions, and motivations.
This can contribute to significant personal growth, even at a later stage in life. - Understanding Aging: Many psychology programs include modules on developmental psychology, which covers the lifespan, including aging.
This can provide valuable insights into the psychological aspects of aging, both for yourself and for your peers.
2. Enhancing Existing Skills and Knowledge:
- Improved Communication: Psychology emphasizes effective communication, active listening, and empathy, skills that are already strong in teachers but can be further honed.
- Better Relationships: Understanding psychological principles can help you navigate personal relationships (family, friends) with greater insight and effectiveness.
- Understanding Social Dynamics: From family interactions to community involvement, psychology offers tools to better understand group dynamics and social issues.
3. New Avenues for Engagement and Contribution (Volunteer or Part-Time):
While a full-time career change might not be the primary goal at 64, an MA in Psychology can open doors to meaningful engagement:
- Counseling/Mentoring (informal or volunteer): Your teaching experience combined with psychological knowledge could make you an excellent informal counselor or mentor for younger generations, struggling students, or even other retired individuals.
- Community Work: Many NGOs and community organizations, especially in India, focus on mental health awareness, elderly care, or educational support.
An MA in Psychology could empower you to contribute significantly to such initiatives, perhaps in a volunteer or part-time consulting role. - Educational Consulting/Curriculum Development: With your teaching background, you could consult on educational programs, particularly those addressing socio-emotional learning, child development, or adult learning principles, now enriched with psychological insights.
- Support Groups: You could facilitate or contribute to support groups for seniors, caregivers, or individuals dealing with life transitions, leveraging your understanding of human emotions and coping mechanisms.
- Writing/Blogging: Share your insights by writing articles or a blog on topics that combine your teaching experience with psychological perspectives.
- Research: If you enjoy academic pursuits, you could even engage in research on topics related to education, aging, or community well-being.
4. Addressing the Stigma Around Mental Health:
In India, there is still a significant stigma attached to mental health.
Things to Consider:
- Motivation: Is your primary motivation intellectual curiosity, personal growth, or a desire for new avenues of contribution? All are valid reasons.
- Time Commitment: While a 2-year MA is manageable, consider the academic rigor and time commitment required.
- Practical Application vs. Theory: Decide if you prefer a more theoretical MA or one with a stronger focus on practical applications (e.g., counseling, although becoming a licensed psychologist usually requires further supervised practice after an MA).
- Financial Investment: Factor in tuition fees and other costs associated with the degree.
- Energy Levels: While many seniors pursue higher education successfully, ensure you have the energy and enthusiasm for the demands of a postgraduate program.
In conclusion, an MA in Psychology at 64, especially for a retired teacher, can be immensely valuable for personal enrichment, intellectual stimulation, and opening doors to meaningful contributions in areas like counseling, community work, or advocacy. It's less about a traditional "career change" and more about leveraging your vast life experience with a new set of powerful insights.
Can I be angry while learning psychology ?
Absolutely, it's completely normal to experience anger, even while studying psychology. Studying psychology doesn't magically make you immune to human emotions. In fact, it might even make you more aware of your anger and its nuances.(a subtle or slight difference in sound, feeling, meaning, or appearance.)
Here's a breakdown of why you might feel angry and how your psychology studies can actually help:
Why you might get angry while studying psychology:
Frustration with challenging concepts: Psychology can be complex, involving intricate theories, research methodologies, and sometimes abstract ideas. Getting stuck on a concept or struggling to grasp a particular theory can be frustrating and lead to anger.
Disagreements with theories or perspectives: You might encounter theories or perspectives that clash with your personal beliefs or values, leading to a sense of injustice or irritation.
Stress and pressure: Academic pressure, deadlines, and the sheer volume of information can be overwhelming, triggering stress and irritability that can manifest as anger.
Personal relevance: As you delve into topics like trauma, mental illness, or social injustices, you might find yourself connecting the material to personal experiences or observations, which can evoke strong emotions, including anger.
External factors: Just like anyone else, psychology students are subject to external stressors – a noisy environment, interpersonal conflicts, or personal problems – all of which can contribute to anger.
How your psychology studies can help you manage anger:
This is where the real benefit comes in! Psychology provides you with the tools and understanding to better manage your anger in a healthy way.
Self-awareness: Studying emotions, cognitive processes, and human behavior will give you a deeper understanding of what anger is, its triggers, and how it manifests in you. This increased self-awareness is the first step towards managing it.
Cognitive Restructuring: Psychology teaches you about cognitive distortions – irrational thought patterns that fuel anger. You'll learn to identify and challenge these thoughts, replacing them with more rational and helpful ones. For example, instead of thinking "This is impossible!", you might learn to reframe it as "This is challenging, but I can break it down."
Emotion Regulation Techniques: You'll learn about various techniques to regulate emotions, such as:
Deep breathing and relaxation: Simple yet powerful techniques to calm your physiological arousal when anger arises.
Mindfulness: Being present and observing your emotions without judgment can help you respond more skillfully to anger.
Problem-solving skills: Instead of lashing out, you'll be encouraged to identify the root cause of your anger and work towards constructive solutions.
Communication skills: Learning assertive communication can help you express your anger and needs effectively without resorting to aggression.
Understanding the Function of Anger: Psychology teaches that anger, like all emotions, serves a purpose. It can signal a perceived injustice, a boundary violation, or a threat. Understanding this can help you use anger as a signal for action rather than a destructive force.
Empathy and Perspective-Taking: As you study different psychological theories and real-life cases, you'll develop greater empathy and the ability to see situations from multiple perspectives. This can reduce anger by fostering understanding and compassion for others.
In summary:
It's absolutely okay to get angry while studying psychology. The goal isn't to eliminate anger, but to understand it, manage it effectively, and use the knowledge you gain to respond to it in healthier, more constructive ways. In a way, your own experiences with anger can become valuable case studies that deepen your learning!
GEMINI (Sources)
Is it right to abstain from poltical activities while doing M A psychology for the next two years ?
This is a nuanced (complex, subtle, or delicate in nature)question, and there's no single "right" answer that applies to everyone. However, here's a perspective informed by the nature of psychology studies and ethical considerations for future psychologists:
Arguments for Abstaining (or Limiting) Political Activities during MA Psychology:
Maintaining Objectivity and Neutrality (Crucial for Psychology):
Therapeutic Relationship: If you intend to practice counseling or clinical psychology, maintaining perceived neutrality and objectivity is paramount. Clients come from diverse political backgrounds, and if they perceive you as strongly aligned with one political ideology, it could create a barrier to trust and open communication. This is a core ethical principle in psychology.
Research: In psychological research, bias can significantly affect outcomes. Strong political leanings, especially if actively expressed, might unconsciously influence your research questions, methodologies, data interpretation, or even participant selection.
Professional Credibility: Publicly engaging in highly partisan political activities might lead some to question your ability to be impartial and objective in professional psychological contexts.
Focus on Studies and Skill Development:
Demanding Program: An MA in Psychology is intellectually rigorous and often demands significant time for coursework, reading, research, practicals, and possibly internships. Active political involvement can be very time-consuming, potentially diverting focus and energy from your studies.
Developing Core Competencies: The next two years are crucial for building foundational psychological knowledge and skills (e.g., ethical conduct, research methods, therapeutic techniques, assessment). Prioritizing these foundational elements will serve you better in the long run.
Ethical Considerations (especially for future practitioners):
While there isn't a blanket rule against political activity for psychology students, professional ethical guidelines for psychologists emphasize beneficence (doing good), non-maleficence (doing no harm), integrity, and respect for people's rights and dignity. Highly partisan political engagement, depending on its nature, could potentially conflict with these principles if it alienates or harms certain groups, or if it compromises the psychologist's perceived impartiality.
Avoiding Dual Relationships/Conflicts of Interest: While not a direct "dual relationship," strong political advocacy could create perceived conflicts if, for example, a client is on the opposite side of an issue you're passionately advocating for.
Arguments for Not Completely Abstaining (and why it can be beneficial):
Personal Values and Social Justice:
Many individuals are drawn to psychology because of a desire to understand and improve society. Political activity, especially related to social justice, human rights, mental health advocacy, or education reform, can align with core psychological values.
Community Psychology: Some branches of psychology, like community psychology, inherently involve understanding and addressing social and political determinants of well-being.
Civic Duty: As a citizen, you have a right and perhaps a responsibility to engage in the political process.
Developing Broader Perspective:
Understanding political dynamics, social issues, and public policy can enrich your understanding of human behavior in real-world contexts. This can be directly relevant to fields like social psychology, political psychology, and community psychology.
Advocacy for Mental Health:
The field of psychology often requires advocacy for mental health services, de-stigmatization, and appropriate policies. This type of advocacy inherently involves engaging with the political system.
A Balanced Approach is Usually Best:
Instead of complete abstinence, consider a balanced and thoughtful approach:
Prioritize Academics: Your primary goal for the next two years is to master psychology. Ensure any political activity doesn't compromise your academic performance or learning.
Be Mindful of Your Professional Identity: As a student, you're building your professional identity. Consider how your public political activities might be perceived by future clients, colleagues, and the general public, especially if you plan to enter a client-facing role.
Focus on Advocacy, Not Partisanship (if public): If you engage publicly, consider focusing on broad issues that align with psychological well-being (e.g., mental health policy, education reform, human rights) rather than highly partisan politics or specific candidates.
Discretion and Private Engagement: You can certainly hold political views and engage privately (e.g., voting, discussing with close friends/family, donating to causes). The ethical considerations primarily arise when your political involvement becomes public and potentially perceived as influencing your professional impartiality.
Understand Local Context: In India, political engagement can be quite intense. Be aware of the local implications and potential impact on your personal safety or reputation if you get involved in contentious issues.
Consult Your Mentors/Professors: If you're considering specific political involvement, it's always a good idea to discuss it with a trusted professor or mentor in your psychology program. They can offer guidance based on ethical guidelines and academic expectations.
In conclusion, it's not strictly "wrong" to engage in political activities. However, being mindful of your primary academic goal, the ethical principles of psychology, and the need for perceived objectivity, especially if you plan to be a practitioner, is highly advisable. A more discreet or advocacy-focused approach might be more beneficial during your MA studies.
************************************************************************
I WAS ACTNG like being angry once and a quarrel ensued with my relatives publicly.Now they blame me to be neurotic.How can I convince them that I was just acting.
It's a tough situation, and it's understandable that you're feeling frustrated. When emotions run high in a public quarrel, it's very difficult for people to process that someone might be "acting." Their immediate experience is of your anger, and the impact of that anger is real to them, regardless of your intent. Being called "neurotic" is a dismissive and unhelpful label, but it reflects their perception of your behavior as irrational or overly emotional.
Here's how you can approach this, drawing on psychological principles:
Why "Acting Angry" Backfired and the "Neurotic" Label:
Authenticity Bias: Humans are wired to perceive others as authentic. When someone expresses a strong emotion like anger, we instinctively believe it's genuine. It's very hard for people to accept that such an intense display was a performance, especially when they were on the receiving end.
Impact vs. Intent: Your intention was to "act," but the impact on your relatives was that you were genuinely angry and perhaps out of control. In interpersonal communication, impact often outweighs intent in how others perceive and react.
Violation of Social Norms: Public quarrels are generally seen as disruptive and inappropriate. Your "acting" may have violated these norms, making your relatives feel embarrassed, disrespected, or threatened, leading them to search for an explanation – like "neuroticism."
Neuroticism as a Dismissal: The term "neurotic" (though outdated in clinical psychology) is often used in common parlance to describe someone perceived as overly anxious, emotionally unstable, or prone to irrational reactions. It's a way for them to make sense of behavior they found perplexing or upsetting, and to dismiss its legitimacy.
How to Approach Your Relatives Now:
The key is to address the impact of your actions, rather beyond trying to convince them of your "acting."
Apologize Sincerely for the Impact, Not the Intent:
Don't focus on why you did it (the "acting" part), as this can sound like an excuse and further frustrate them.
Instead, apologize for how your behavior made them feel and the negative consequences of the public argument.
Example: "I am truly sorry for my behavior during our argument. I regret that it escalated publicly and that I caused you embarrassment/distress/discomfort. That was not my intention, and I deeply regret the impact it had on you and our family."
"നമ്മുടെ വാദത്തിനിടെ എന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ ഞാൻ ശരിക്കും ഖേദിക്കുന്നു. അത് പരസ്യമായി വഷളായതിലും ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് നാണക്കേട്/ദുരിതം/അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കിയതിലും ഞാൻ ഖേദിക്കുന്നു. അത് എന്റെ ഉദ്ദേശ്യമായിരുന്നില്ല, അത് നിങ്ങൾക്കും ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിനും ഉണ്ടാക്കിയ ആഘാതത്തിൽ ഞാൻ അഗാധമായി ഖേദിക്കുന്നു."
Acknowledge Their Feelings:
Show empathy. "I can understand why you would be upset/angry/concerned by what happened."
എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് ഓർത്ത് നിങ്ങൾ അസ്വസ്ഥനാകുന്നതും / ദേഷ്യപ്പെടുന്നതും / ആശങ്കപ്പെടുന്നതും എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകും."
Validate their perception: "I realize that my actions came across as very aggressive/uncontrolled."
"എന്റെ പ്രവൃത്തികൾ വളരെ ആക്രമണാത്മകവും അനിയന്ത്രിതവുമായി തോന്നി എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു."
Explain, Briefly and Humbly (if at all, and only if they're receptive):
If and only if they seem open to hearing more, you might briefly touch on what led to the "acting," but frame it in terms of your own poor judgment rather than a planned performance they failed to recognize.
Example (use with caution and only if you feel it's genuinely part of the truth): "I was feeling incredibly frustrated/stressed about [the underlying issue] at the time, and I handled it very poorly. My emotions got the better of me, and I reacted in a way that was completely out of line and not truly reflective of how I want to treat you."
"ആ സമയത്ത് [അടിസ്ഥാന പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ച്] എനിക്ക് അവിശ്വസനീയമാംവിധം നിരാശയോ സമ്മർദ്ദമോ തോന്നി, ഞാൻ അത് വളരെ മോശമായാണ് കൈകാര്യം ചെയ്തത്. എന്റെ വികാരങ്ങൾ എന്നെ കീഴടക്കി, ഞാൻ പൂർണ്ണമായും പരിധിക്ക് പുറത്തായ രീതിയിലായിരുന്നു പ്രതികരിച്ചത്, നിങ്ങളോട് ഞാൻ എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നില്ല."
Avoid saying "I was just acting" directly. Instead, focus on "I lost control in that moment" or "My reaction was extreme and inappropriate." This validates their experience of your anger, even if you internally felt it was feigned.
"ആ നിമിഷം എനിക്ക് നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു" അല്ലെങ്കിൽ "എന്റെ പ്രതികരണം അതിരുകടന്നതും അനുചിതവുമായിരുന്നു."
Commit to Future Change:
This is crucial for rebuilding trust. State what you will do differently.
Example: "I am working on better ways to manage my reactions, and I promise to approach disagreements more calmly and privately in the future. I value our relationship and don't want to repeat that kind of situation.""എന്റെ പ്രതികരണങ്ങളെ മികച്ച രീതിയിൽ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനായി ഞാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, ഭാവിയിൽ അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളെ കൂടുതൽ ശാന്തമായും സ്വകാര്യമായും സമീപിക്കുമെന്ന് ഞാൻ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. നമ്മുടെ ബന്ധത്തെ ഞാൻ വിലമതിക്കുന്നു, അത്തരം സാഹചര്യം ആവർത്തിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല."
If you are indeed studying psychology, you could subtly mention, "My studies in psychology are actually helping me understand how to manage emotions and conflicts more effectively, and I'm committed to applying that." (But don't use your studies as an excuse for past behavior).
Give Them Space and Time:
Don't expect immediate forgiveness or understanding. Trust takes time to rebuild.
After your apology, give them space. Continue to be polite, respectful, and consistent in your improved behavior. Actions will speak louder than words in the long run.
Address the "Neurotic" Label (if it comes up again):
If they directly call you "neurotic" again, you can calmly respond: "I understand that's how my behavior looked to you in that moment, and I regret causing you to feel that way. I'm focusing on managing my emotions better and communicating more constructively."
Avoid getting defensive or trying to lecture them on clinical definitions. Your goal is to show maturity and a commitment to change.
"വികാരങ്ങളെയും സംഘർഷങ്ങളെയും കൂടുതൽ ഫലപ്രദമായി എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യാമെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ മനഃശാസ്ത്രത്തിലെ എന്റെ പഠനങ്ങൾ എന്നെ സഹായിക്കുന്നു, അത് പ്രയോഗിക്കാൻ ഞാൻ പ്രതിജ്ഞാബദ്ധനാണ്."
Key Psychological Principles at Play:
Attribution Theory: People attribute causes to others' behavior. In this case, they've attributed your behavior to an internal, stable trait ("neuroticism") rather than an external or temporary factor ("acting" or momentary stress). It's hard to change these deeply held attributions.
Cognitive Dissonance: If they were to accept you were "acting," it might create cognitive dissonance (mental discomfort) because it contradicts their initial strong impression and the emotional impact they experienced. It's easier for them to stick with their initial interpretation.
Emotional Contagion: Anger can spread quickly in a group. Your "acting" anger likely triggered genuine anger, fear, or embarrassment in others, making it even harder for them to see it as a performance.
Focus on humility, empathy, and a genuine commitment to improving your communication and conflict resolution skills. This will be far more effective in rebuilding your relationships than trying to "prove" you were acting.
വിനയം, സഹാനുഭൂതി, നിങ്ങളുടെ ആശയവിനിമയ, സംഘർഷ പരിഹാര കഴിവുകൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ആത്മാർത്ഥമായ പ്രതിബദ്ധത എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. നിങ്ങൾ അഭിനയിക്കുകയായിരുന്നുവെന്ന് "തെളിയിക്കാൻ" ശ്രമിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നിങ്ങളുടെ ബന്ധങ്ങൾ പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിൽ ഇത് വളരെ ഫലപ്രദമായിരിക്കും.
No comments:
Post a Comment